|
วันมาฆะบูชาเป็นวันสำคัญยิ่งทางพระพุทธศาสนา ก็มีสาธุชนขึ้นมาทำบุญที่วัดแก่งกระจานพอสมควรแม้อาจจะไม่มากมายเหมือนวัดในเมือง แต่ก็พอที่จะดำเนินพิธีกรรมอย่างไม่เงียบเหงา สาธุชนก็พร้อมกันไว้พระ สมาทานศีล ฟังพระสงฆ์เจริญชัยมงคลคาถา แล้วพระอาจารย์วาริน จกฺกรตโนก็ได้บรรยายธรรมแบบง่าย ๆ แต่ได้สาระ ท่านตั้งข้อสังเกตการตรงกันของวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ แล้วหลายฝ่ายก็ไปให้ความสำคัญแก่วันวาเลนไทม์มากไปหน่อย แล้วก็ดึงเอาวันมาฆบูชาว่าเป็นวันแห่งความรักอีกด้วย ซึ่งความรักในทางพระพุทธศาสนานั้นล้วนเป็นไปในทางลบมากกว่า ไม่ว่าจะเป็น ความรักคือความกำหนัดยินดี (ราคะ), ความรักคือความทะยานอยาก (ตัณหา), ความรักคือความรักใคร่เยื่อใย (สิเนหะ คำไทยเรียกว่าเสน่หา), ความรักคือความเพลิดเพลิน (นันทิ), ความรักคือความอยาก (อิจฉา), ความรักคือความผูกพัน (ปฏิพัทธา), ความรักคือความปรารถนา (ปัตถนา), ความรักคือความอยากได้ (โลภะ), ความรักคือความรักปรารถนาให้คนอื่นสัตว์อื่นมีความสุข (เมตตา), ความรักคือความสงสาร ต้องการให้พ้นจากความทุกข์ (กรุณา), ความรักคือความใคร่ (กามะ), ความรักคือความพอใจ (ฉันทะ), ความรักคืออารมณ์ที่น่ารักน่าใคร่ (เปมะ)
แต่คำดีดีที่ทางพระพุทธศาสนาใช้คือ เมตตา คือไมตรี กรุณา สงสารอยากช่วยเหลือแล้ววันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ก็ยังเป็น"วันกตัญญู" อีกด้วย เป็นคำในพระพุทธศาสนาแต่ไม่ค่อยมีใครใช้กัน ไปเห่อกันแต่ความรัก จนพร่าเลือนในหลักการวันมาฆะบูชา คือคำสอนโอวาทปาฏิโมกข์ คือ หลักการ ๓ ละชั่ว ทำดี ทำใจให้บริสุทธิ์ อุดมการณ์ ๔ ๑. ความอดทน ได้แก่ ความอดกลั้น ไม่ทำบาปทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ๒. ความไม่เบียดเบียน ได้แก่ การงดเว้นจากการทำร้ายรบกวน หรือ เบียดเบียนผู้อื่น ๓. ความสงบ ได้แก่ ปฏิบัติตนให้สงบทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ๔. นิพพาน ได้แก่ การดับทุกข์ ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนาเกิดขึ้นได้จากการดำเนินชีวิตตามมรรคมีองค์ 8 แนวทางปฏิบัติ ๖ ๑. อนูปวาโท ไม่ไปว่าร้ายกัน ผู้เผยแผ่คำสอนจะต้องไม่โจมตี ไม่นินทาใคร ๒. อนูปฆาโต ไม่ไปล้างผลาญกัน ไม่เผยแผ่ศาสนาด้วยการฆ่า และต้องไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ๓. ปาฏิโมกฺเข จ สํวโร สำรวมในพระปาฏิโมกข์ เว้นข้อที่ได้ตรัสห้ามไว้ และทำตามข้อที่ทรงอนุญาต ๔. มตฺตญฺญุตา จ ภตฺตสฺมึ ต้องรู้จักประมาณในการกิน การใช้เครื่องอุปโภคบริโภคทุกอย่าง ๕. ปนฺตญฺจ สยนาสนํ เลือกที่นั่งที่นอนในที่สงบ เพื่อให้ตนเองมีโอกาสในการบำเพ็ญเพียรเต็มที่ ๖. อธิจิตฺเต จ อาโยโค ประกอบความเพียรในการทำใจหยุดนิ่งอยู่เสมอ มุ่งทำตนให้หลุดพ้นจากกิเลส ...เราพูดเรื่องนี้กันน้อยกว่าความรัก แต่นี้คือสาระ แนวทาง ปัญญา แห่งพระพุทธศาสนาเป็นหลักในการดำเนินชีวิตได้จริง ๆ
ติดตามภาพทั้งหมดได้ที่หน้าเพจวัดแก่งกระจาน.....
|