เปลี่ยนธีมขยายหน้าจอ
  • 4380เข้าชม
  • 0ตอบกลับ

บทกลอน *~ สงวนศักดิ์ ~* [คัดลอกลิงค์]

ถอยกลับ ถัดไป
ออฟไลน์ niralai

UIDผู้ใช้ลำดับที่ 98

เพศ : ไม่ระบุเพศ

 โพสต์ : 10

 สำคัญ : 0

 เงิน : 18 (บาท)
 ความดี : 16 (แต้ม)
 เครดิต : 10 (แต้ม) [เติม]
 จิตพิสัย: 4 (แต้ม)
เหรียญ

ดูเหรียญทั้งหมด

เฉพาะโพสต์แรก ลำดับปกติ เครื่องมือ ลิงก์โพสนี้   โพสต์เมื่อ: 2012-11-14 23:32:15: 2012-11-14 จำนวนผู้เข้าชม: 4380 ท่าน

*~ สงวนศักดิ์ ~*


๏แม้เกิดเป็นสตรีก็มีศักดิ์
ควรตระหนักคุณค่ากว่าสิ่งไหน
ใช่จะต้องรองกรรมอยู่ร่ำไป
พ่อแม่ให้ชีพนี้มีราคา


๏เพียงหนึ่งชายเคยหมายรักแล้วหักอก
ไยจักต้องช้ำฟกดั่งตกผา
ค่าของเรามีไว้ป้ายน้ำตา
หรือคุณค่ามีไว้ให้ทะนง


๏อาศัยความโศกเศร้าแล้วเฝ้าเจ็บ
ดั่งตอกเล็บเหน็บทวนนั่งครวญหลง
นั้นเป็นเพียงใจพ่ายไม่ยืนยง
ยอมก้มลงซุกหัวกลั้วอารมณ์


๏ ลบคุณค่าของเราแค่เขาเปลี่ยน
คุ้มหรือที่พากเพียรเรียนสั่งสม
กว่าศึกษาแต่ละขั้นปัญญาคม
กลับจ่อมจมน่าสมเพชเหตุรักลาญ


๏อันรักร้าวขื่นขมถมแผ่นโลก
มวลชนโศกหลั่งน้ำตามหาศาล
จะกี่ยุคกี่สมัยในห้วงกาล
ล้วนร้าวรานกันสิ้นทุกถิ่นคน


๏แต่ไฉนไม่เอามาศึกษารู้
เรื่องอดีตล้วนเป็นครูดูเหตุผล
มีที่ไหนใจมั่นหนักภักดิ์กมล
ต่างเวียนวนเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน


๏ ที่เห็นอยู่คงมั่นไม่ผันแปร
ใช่แน่วแน่ตลอดสายมิถ่ายถอน
เพียงไม่มีเหตุผิดให้ริดรอน
แต่ย่อมหน่ายคลายถอนผ่อนอารมณ์


๏การคร่ำครวญหวนคิดให้จิตเศร้า
คือโยนทิ้งคุณค่าเราเอาทับถม
เป็นขยะกองกูณฑ์พูนระทม
พอกขื่นขมปิดใจให้มืดมน


๏นั่นเป็นความยิ่งใหญ่ในศักดิ์หรือ
ที่ฉีกรื้อถือขว้างอย่างสับสน
โทษความรักโทษผู้ชายทำลายตน
บ้างโทษตัวมัวด้นจนหลงทาง


๏ คุณค่าเราอยู่กับเราใช่เขาไหน
คนจะเห็นหรือไม่ไยต้องอ้าง
เพียงเราเห็นค่าเราขาวสอางค์
แล้วหมั่นสร้างพูนเพิ่มเสริมราคา


๏ด้วยความดีความสงวนถ้วนท่าหญิง
ใช่เห็นชายแล้วดิ่งวิ่งไปหา
หรือผิดหวังแล้วเฝ้าเผาน้ำตา
ให้โลกหล้าสมเพชเพราะเหตุตน


๏ถ้วนทั้งโลกโศกเศร้าแต่เก่าก่อน
เพราะเหตุราคะร้อนกัดกร่อนล้น
เพียงเตรียมพร้อมกล่อมใจให้อดทน
เมื่อกาลพ้นรักถนอมย่อมพรากไป


๏ค่าของเราเราทำไว้ใช่ใครสร้าง
คนเห็นบ้างหรือไม่เห็นเป็นไฉน
ควรฝึกแดให้แม่พ่อก่อภูมิใจ
ใครที่ไหนจะลืมร้างก็ช่างมัน


๏แม้นหากมีสติมั่นปัญญาพิจ
ค่าชีวิตควรพัฒนาล่าสุขสันต์
สร้างสันติสู่ผไทให้นานวัน
ใช่จาบัลย์จ่อมจมก้มอาดูร


๏แม้นเกิดเป็นสตรีควรมีศักดิ์
คราวมีรักต้องรู้ดีมีครั้งสูญ
แม้นพรากรักยิ่งรู้คิดจิตเพิ่มพูน
จักจำรูญสมศักดิ์ศรีสตรีไทย
ให้คะแนนโพสต์ตามความรู้สึกคุณ

สุดยอด

เศร้า

น่าตลก

แฮปปี้

โกรธ

เบื่อ

ผวา
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของผู้ถูกให้:
กล่องตอบกลับด่วน
จำกัด255 ตัวอักษร
ขี้เกียจตอบหรือเปล่า ใช้ตรงนี้สิ!!
กรุณาใช้ข้อความที่สุภาพ คุณสามารถบันทึกฉบับร่างได้
 
ถอยกลับ ถัดไป