คนฉลาดมองการณ์ไกล รู้จักบุญเหมือนใช้เงิน
คนที่ฉลาด มองการณ์ไกล ต้องมองถึงอนาคต เมื่อมีงาน มีเงิน ก็ต้องวางแผน แบ่งเงิน ไว้ใช้ในปัจจุบัน แบ่งเงินไว้ใช้ในอนาคต เดี๋ยวหลายคน ไม่ได้วางแผนเก็บเงินหรือทรัพย์ไว้ใช้ในอนาคต โดยเฉพาะการรักษาตัวเอง พอมีเงินมา ก็กิน เล่น เที่ยว จ่ายสุรุยสุร่าย พอสูงวัยเข้า ก็มีโรคกลุ้มรุม ไม่ว่าจะเป็นโรคเกี่ยวกับตับ ไต หัวใจ หรือเบาหวาน มะเร็ง ล้วนแต่ต้องใช้เงินมากๆ ทั้งนั้น ซึ่งก็หาคนช่วยได้ยาก แม้บางครั้งจะเป็นการคัดลูกว่า กตัญญูแค่ไหน จากลูก ๑๐ คนเหลือเน็ด ๆ ที่ดูแลพ่อแม่ แค่คนเดียวก็มี
บุญก็เช่นกัน คนฉลาดต้องรู้จักแสวงหาบุญไว้ใช้ปัจจุบัน หาบุญไว้ใช้ในอนาคต และที่สำคัญต้องหาบุญไว้ใช้ในปรโลก
บุญไว้ใช้ในปัจจุบันยังไง คือต้องให้ทาน เพื่อความสุข เผื่อแผ่เพื่อสร้างมิตรไมตรีในครอบครัว ชุมชน ต้องรักษาศีลเพื่อกันภัยในปัจจุบันและอนาคต คนที่ไม่มีศีล ปัจจุบันก็ทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าสัตว์ ฆ่าคน เบียดเบียนคนอื่น คดโกง คอรัปชั่น เป็นบาป เป็นความชั่ว และเป็นแต่เรื่องสร้างทุกข์ สร้างเวรภัยทั้งนั้นเรียกว่า...บุญปัจจุบันก็ไม่มี อนาคตก็ไม่มี ตัวเองก็อยู่อย่างทุกข์ เร่าร้อน ไม่สุข สงบ เย็น ทำแต่บาป ทำแต่ความชั่วไม่ได้เงยหน้ามองอนาคตเลยว่า จะมีผลอย่างไร เรียกว่าไม่ได้มีการสร้างบุญเผื่ออนาคตเลยสรุปแล้ว บุญปัจจุบัน อนาคต หรือปรโลก ก็คือการเอาธรรมะมาใช้ให้ได้จริง ตนเองก็สุขสงบ เย็น เป็นการสร้างบุญปัจจุบัน อนาคต และแน่นอน ในปรโลก ก็ไม่ต้องรอเป็นสัมภเวสี เป็นเปรตให้ลูกหลานอุทิศบุญมาให้ซึ่งโอกาสที่จะได้ก็น้อย แสนน้อย
ส่วนหนึ่งของการปรารภธรรมในงานบำเพ็ญกุศลคุณโยมเหลี่ยม กลัดหลำ ณ เมรุวัดแก่งกระจาน ในคืนวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๖๐
