ตั้งกระทู้ ตอบ
กลับไปยังรายการ
  • 3117เข้าชม
  • 1ตอบกลับ

นิทานเรื่องหนึ่ง.......เล่าว่า.... [คัดลอกลิงค์]

ถอยกลับ ถัดไป
ออฟไลน์ watkaeng

UIDผู้ใช้ลำดับที่ 6

เพศ : ชาย

 โพสต์ : 2068

 สำคัญ : 0

 เงิน : 2020 (บาท)
 ความดี : 1047 (แต้ม)
 เครดิต : 2061 (แต้ม) [เติม]
 จิตพิสัย: 997 (แต้ม)
เหรียญ

ดูเหรียญทั้งหมด

เฉพาะโพสต์แรก ลำดับปกติ เครื่องมือ ลิงก์โพสนี้   โพสต์เมื่อ: 2015-09-27 13:51:53: 2015-09-27 จำนวนผู้เข้าชม: 3117 ท่าน


นิทานเรื่องหนึ่ง.....
เริ่มต้นที่...คาราวานเดินทางคณะหนึ่ง หลงวกวนอยู่ในทะเลทราย กินอาหารเสบียงใกล้จะหมด เดินคลำทางไปจนเห็นทางออกเพราะเทพเจ้าประจำเผ่าที่พวกตนเคารพบอกทางให้ ก็ได้รอบวงกินอาหารมื้อสุดท้ายของเสบียงอยู่นั้นเทพเจ้าได้ปรากฏตัวขึ้น แล้วก็กำชับถึงหนทางรอด ทางออก ว่าไม่นานก็ออกเดินทางไปเจอลำธารที่สดชื่น ใสสะอาด เมื่อผ่านลำธารไปจะปลอดภัย และได้บอกต่อว่า...การหลงทางครั้งนี้มีคุณค่าและความหมายทำให้เราฉลาด มีปัญญาและเข้าใจกันมากขึ้น ขอให้เก็บหินและกรวดไว้เป็นที่ระลึกและเตือนความจำ นำไปปฏิบัติ หลายคนที่ฟังด้วยท่าทีเหนื่อยล้า เห็นทางออก จะได้กลับบ้าน เลยไม่นำพาต่อคำแนะนำนั้น มีเพียงสมาชิกในกลุ่มไม่กี่คนที่เชื่อฟัง ได้เก็บเอาก้อนหิน ก้อนกรวดใส่กระเป๋าพอประมาณ
.....จนรุ่งสาง ทุกคนก็เดินทางไปเห็นลำธาร เห็นทางออก ได้อาบน้ำ พักผ่อน ระหว่างนั้นมีใครคนหนึ่งได้ พูดขึ้นถึงคำแนะนำของเทพเจ้า แล้วถามว่า...ใครเอาก้อนกรวด ก้อนหินมามั่ง หลายคนบอกว่า "ไม่ได้เอา ไร้สาระ " แต่มีเพียงแค่สอง สามคนเท่านั้นที่เอามา...ได้ล้วงลงไปในกระเป๋า หยิบก้อนหินออกมาอย่างไม่มีความหมาย....
แต่...ทุกคนก็ต้องตกใจ และบางคนดีใจจนเนื้อเต้น หลายคนร้องไห้...
...................................................................
.................................................................
.............................................................
.........................................................
เพราะก้อนหินในกระเป๋าเหล่านั้นทอแสงประกายงดงาม
อา....ก้อนหินไร้ค่า หนักกระเป๋ากลายเป็น....
......."เพชร พลอย " ที่เลอค่ามิได้ไปเสียแล้ว......
.............นี่เรื่องนี้มีความอย่างไร ?


.......ใครได้ข้อคิดดีดีอะไร เสนอความเห็นมาได้น่ะ....ว่า
....เหมือนกันหรือป่าว...
ไม่มีผิดน่ะ
แล้วแต่มุมมองใคร....!












ให้คะแนนโพสต์ตามความรู้สึกคุณ

สุดยอด

เศร้า

น่าตลก

แฮปปี้

โกรธ

เบื่อ

ผวา
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของผู้ถูกให้:
ออฟไลน์ watkaeng

UIDผู้ใช้ลำดับที่ 6

เพศ : ชาย

 โพสต์ : 2068

 สำคัญ : 0

 เงิน : 2020 (บาท)
 ความดี : 1047 (แต้ม)
 เครดิต : 2061 (แต้ม) [เติม]
 จิตพิสัย: 997 (แต้ม)
เหรียญ

ดูเหรียญทั้งหมด

เฉพาะตอบกลับของผู้โพสต์ ลิงก์โพสนี้   โพสต์เมื่อ: 2015-09-27 13:53:15: 2015-09-27 จำนวนผู้เข้าชม: 3117 ท่าน


......นิทานเรื่องนี้....เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับการเชื่อฟังคำแนะนำสั่งสอนของพ่อแม่ ครูอาจารย์ เหมือนเพชร เหมือนพลอย มีค่ามีราคา แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดจะเชื่อฟังและปฏิบัติตาม หลายคนมักจะเบื่อหน่าย อิดหน่าระอาใจ แต่วันหนึ่งข้างหน้าจะกลายเป็นของมีค่าจริง ๆ แม้การได้ออกจากความหลงในทะเลทรายก็มีค่ามากพอแล้ว แต่ใครที่ใส่ใจคำแนะนำพร่ำสอนกอบด้วยเมตตา ให้นำก้อนหิน ก้อนกรวดติดตัวมา(คือคำแนะนำดีดีอีกเช่นกัน) เมื่อออกจากทะเลทรายก็ยังย่อมตั้งตัวได้อีก สรุปแล้ว ค่ำสั่งสอนของพ่อแม่ ครูอาจารย์มีค่าเสมอ แม้ครั้งหนึ่งจะยังไม่มีใครมองเห็น นานวันๆไป ก็ยังทวีค่ามากขึ้นเมื่อเชื่อฟังและนำไปปฏิบัติ.....
ตั้งกระทู้ ตอบ
กลับไปยังรายการ
กล่องตอบกลับด่วน
จำกัด255 ตัวอักษร
ขี้เกียจตอบหรือเปล่า ใช้ตรงนี้สิ!!
สามารถอัพโหลดไฟล์แนบ สำหรับโพสได้
 
ถอยกลับ ถัดไป