*~.ภัยเวลา.~*
๏ กาลเวลาผ่านเลื่อนเหมือนอ้อยอิ่ง
แต่ความจริงเรื่อยไหลว่องไวนัก
เพียงลืมลืมวุ่นวายไม่จ่อปัก
กาลก็ถักทอสมัยไปเนิ่นนาน
๏ เวลาล่องเรื่อยไปยิ่งใกล้เข้า
มัจจุราชยืนเฝ้าทางเราผ่าน
มองไม่เห็นแต่ยืนอยู่คู่พระกาล
ทั้งมิขานเอ่ยกู่ให้รู้ตัว
๏ เพียงแค่เผลอร่างลับชีพดับดิ้น
กลายเป็นผงธุลีดินทุกถิ่นทั่ว
สิ่งที่รักสิ่งที่ชอบทั้งครอบครัว
มีแต่ดีกับชั่วติดตัวไป
๏ เร่งกุศลเถิดนะอย่าละล่วง
เพราะน้อยช่วงชีวิตลิขิตสมัย
ภาวนาตรงมรรคเป็นหลักใจ
ยึดมั่นไว้ปฏิบัติขัดอารมณ์
๏ อย่าโศกเศร้าเสียดายในอดีต
อย่าคาดขีดอนาคตเกินเหมาะสม
จิตรู้อยู่ปัจจุบันท่านนิยม
จะไม่ล้มแพ้พ่ายภัยเวลา ฯ
อารยะ คชทีป
๒๒ เมษายน ๕๘
